O tym co jadali nasi przodkowie dowiadujemy się z przekazów ustnych, badań historycznych, literatury. Okazuje się że nie zawsze źródła te są wiarygodne i przekazują te same treści. Wyobrażenie o diecie staropolskiej okazało się odmienne od prawdy historycznej, którą przekazują najstarsze zestawy przepisów kulinarnych, ostatnimi czasy odnalezione i przetłumaczone. Konkretne zestawy dań z czasów króla Jana Sobieskiego dają zupełnie inny obraz diety polskiej szlachty. Przede wszystkim, wbrew utartym opiniom, dieta ta nie zawierała specjalnie dużo dań mięsnych, a już całkowicie fałszywym było przekonanie, że nasi przodkowie objadali się wieprzowiną. Wręcz przeciwnie – nie jadano jej wcale. Popularny był drób, baranina, czasem dziczyzna. Ówczesne zwyczaje religijne różniły się bardzo od praktyk współczesnych – w Polsce obchodzono więcej świąt religijnych, a przed każdym z nich zwyczaj nakazywał zachowanie postu, więc w około połowie dni w roku obowiązywał post, polegający na rezygnacji z dań mięsnych. Spożywano wobec tego bardzo dużo ryb, a każda siedziba szlachecka miała swoje stawy hodowlane. Niezwykle popularne były również kasze i to niekiedy takie, których już współcześnie się nie jada. Podobnie z warzywami, uprawiano wiele warzyw, których nazwy dziś już nic nie znaczą. Potraw nie solono, bo sól była niezwykle droga, doprawiano je ziołami.