Różne oblicza zdrowia

W rozmowach o zdrowiu pierwszym skojarzeniem pozostaje ciało. O chorobach psychicznych mówi się coraz więcej, jednak hasło zdrowia psychicznego nadal wśród przeciętnych obywateli pozostaje raczej mglistym pojęciem. Warto jednak o nim mówić, a co więcej działać na rzecz poszerzania wiedzy na jego temat. Tylko w ten sposób społeczeństwo może stawać się silniejsze dzięki bardziej świadomym jednostkom. Trudno jednak stworzyć jedną definicję zdrowia psychicznego. Cechuje je bowiem w znacznym stopniu krąg kulturowy, jak również indywidualne postrzeganie tego, jak życie powinno wyglądać. Można mimo to szukać cech wspólnych, które muszą zaistnieć, by w ogóle można było mówić o zdrowym człowieku. Podstawą może być szereg wymogów z pogranicza ciała i umysłu, a zatem brak zaburzeń w funkcjonowaniu organizmu, które uniemożliwiałyby prawidłowe działanie psychiki. Jako przykład można podać chociażby niepożądane zmiany fizjologiczne, odpowiedzialne za zachowania psychopatologiczne. Zdrowie psychiczne to także te cechy, które wiążą się z jednostką oraz jej umiejętnościami w kwestii dostosowania się do otaczających warunków. A zatem nie może być mowy o w pełni zdrowej jednostce, która ma niską lub zaburzoną samoocenę i nie potrafi w sposób adekwatny do rzeczywistego stanu określić swojej wartości. Można zatem powiedzieć, że zdrowie psychiczne w pewnym stopniu da się utożsamiać ze szczęściem, ponieważ tylko osoby akceptujące same siebie mają szansę na zadowolenie z życie.